Leczenie kolana skoczka
Osoby aktywne fizycznie, przede wszystkim sportowcy, znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia rozmaitych kontuzji. Długotrwałe przeciążenie kolana często kończy się kontuzją w postaci kolana skoczka. Chodzi tutaj o zmiany zwyrodnieniowe w okolicy rzepki, która została objęta stanem zapalnym. Towarzyszą temu dolegliwości bólowe i ograniczona ruchomość stawu. Nieleczone kolano skoczka to prosta droga do osłabienia zmienionej chorobowo kończyny, może nawet dojść do zerwania rzepki. Kolana skoczka nie można lekceważyć, należy jak najszybciej zgłosić się z tym do specjalisty i wdrożyć odpowiednie leczenie.
Po czym poznać kolano skoczka i z czego ono wynika?
Osobom borykającym się z kolanem skoczka towarzyszy szereg nieprzyjemnych dolegliwości: ból, obrzęk, uczucie ciężkości kolana, niestabilność stawu, sztywność w jego obrębie, osłabienie mięśni uda i ich stopniowe zanikanie. W pierwszej fazie pojawia się kłujący ból, ale towarzyszy tylko po wysiłku fizycznym, po czym ustępuje samoczynnie po odpoczynku. W drugiej fazie kolana skoczka dolegliwości bólowe występują już na samym początku, po czym zostają zniwelowane pod wpływem pracy stawu, rozgrzania się tkanek. W trzeciej fazie ból jest na tyle silny, że wręcz uniemożliwia poruszanie kolanem. W czwartej fazie dochodzi często do naderwania lub nawet zerwania więzadła rzepki. Ból jest obecny podczas wykonywania codziennych czynności, zmieniony chorobowo obszar staje się nadwrażliwy na dotyk, postępuje atrofia mięśnia czworogłowego. Do powstania urazu przyczynia się najczęściej nadmierna aktywność fizyczna, przeciążenie stawu kolanowego, nieodpowiednio dobrane lub źle wykonywane ćwiczenia. Bieganie po twardym podłożu, nadmierna masa ciała, płaskostopie, zaburzona anatomia rzepki, nieprawidłowa biochemika kończyny dolnej – wszystko to może przyczynić się do nadmiernego obciążenia kolana i w efekcie do powstania zmian zwyrodnieniowych.
Na czym polega leczenie kolana skoczka?
W celu postawienia prawidłowej diagnozy konieczne jest przeprowadzenie wywiadu lekarskiego, wykonanie testów funkcjonalnych i badania USG kolana. Wszystko to służy ocenie skali uszkodzenia więzadła i dobrania właściwej terapii. Leczenie kolana skoczka polega przede wszystkim na ochronie wiązadła przed obciążaniem, ograniczeniu aktywności. Stosuje się okłady z lodem i masaże, aby nie dopuścić do dalszych mikrouszkodzeń i przyspieszyć procesy regeneracyjne. W początkowej fazie urazu wdraża się leczenie farmakologiczne w celu złagodzenia nieprzyjemny objaw. Bardzo pomocny jest kinesiotaping, czyli oklejanie kolana elastycznymi taśmami. Kolejnym etapem jest kinezyterapia, czyli ćwiczenia rozciągające, stabilizacyjne i ekscentryczne. Coraz częściej stosuje się terapię falą uderzeniową, która przyśpiesza gojenie i metabolizm, niweluje napięcie mięśniowe. Czasem konieczne jest wykonanie zabiegu chirurgicznego, jeśli powyższe sposoby okażą się mało efektywne. Metoda artroskopii jest małoinwazyjna, ale wymaga rehabilitacji, stosowania specjalistycznej opieki lub stabilizatora na kolano.
Rehabilitacja kolana sposobem na odzyskanie sprawności
Pierwszym etapem rehabilitacji kolana jest poprawienie normalnego funkcjonowania. Służy temu przede wszystkim rozciąganie mięśni uda po obu stronach, co niweluje napięcie w kolanie. Rozciągać należy też mięśnie tylnej grupy uda. Rehabilitacja dotyczy również ćwiczeń na koordynację, swaying lunges i ćwiczeń statycznych na mięsień czworogłowy uda. Zaleca się również jeżdżenie na rowerze, ale na najniższej przerzutce. Drugi etap rehabilitacji urazu ma na celu przygotowanie do ponownych treningów. Można do niego przejść dopiero w momencie, gdy wykonanie ćwiczeń z poprzedniego etapu nie sprawia żadnego dyskomfortu. W poprawieniu kondycji pomagają ćwiczenia na mięsień czworogłowy uda z wykorzystaniem zwiniętego ręcznika umieszczonego pod kolanami. Trzeci etap dotyczy powrotu do sportu. W przydadzą poważnej kontuzji będzie to możliwe dopiero po kilku tygodniach lub nawet miesiącach. Ważne jest to, aby na początek unikać twardych nawierzchni, ograniczać czynności powodujące nadmierny ucisk na kolano.
Lepiej zapobiegać niż leczyć, czyli jak uchronić się przed urazami?
Najważniejszą kwestią w przypadku kolana skoczka będzie zapobieganie urazom. Jest to możliwe, jeśli będzie się pamiętać o dobraniu odpowiedniego obuwia, wykonywaniu ćwiczeń wzmacniających mięsień czworogłowy, regularnie odpoczywało. Znacznie ma również dobór odpowiednich obciążeń treningowych, wykonywanie dokładnej rozgrzewki przed przystąpieniem do treningu. Ćwiczenia rozciągające to konieczność, aby przygotować dobrze mięśnie i całe ciało do nadmiernego wysiłku. Istotne jest również to, aby intensywność i zakres ćwiczeń zwiększać stopniowo, unikać nadmiernego nadwyrężania stawów. W przypadku deformacji stóp konieczne jest stosowanie indywidualnie dobranych wkładek ortopedycznych do butów. Ma to na celu poprawienie kształtu stóp i zapewnienie im dodatkowego wsparcia. Nie powinno się trenować, będąc zmęczonym, niewyspanym, bo osłabia to organizm, obniża siłę mięśni. Zwiększa się ryzyko wystąpienia przykurczy i kontuzji. Zaleca się regularne jeżdżenie na rowerze, aby wspomóc kolano, noszenie opaski na więzadle rzepki.